Bij Het PersoneelsPunt houden we ons bezig met organisaties, bedrijven en mensen. Maar welke functies zijn er nu specifiek binnen die organisaties? Om daar een beeld van te krijgen houden we regelmatig een interview met iemand uit het vakgebied.
Dit maal is de eer aan Roel de Dooij. Hij is hovenier/landschapsarchitect bij De Dooij Tuin- en landschapsontwerp.
Wat is zo geweldig aan het beroep van hovenier/landschapsarchitect?
Het werk is heel gevarieerd, je maakt van een stukje wildernis iets nieuws. Waarbij je ook nog bijdraagt aan een groener milieu. Dat vinden we belangrijk, we werken alleen voor klanten waar groene elementen in de tuin worden toegevoegd. Een klant die tegels en kunstgras wilt is bij ons niet aan het juiste adres.
De combi van werkzaamheden maakt het vak zo leuk; op kantoor ben ik bezig met ontwerpen, het creatieve proces. Daarna sta ik letterlijk met m’n handen in de grond om het ontwerp te realiseren. Bij het realiseren werken we nauw met andere bedrijven samen zoals bijvoorbeeld een timmerman, elektricien, zwembadbouwer. Voor de grote werken telt ons projectteam zo’n 12 mensen.
Heb je dit altijd al willen doen?
Ja. De passie voor het groen is er met de paplepel ingegoten. Ik ben op een landgoed opgegroeid en ging vaak met m’n vader mee die daar boswachter was. Ik vond dat prachtig en wist al heel vroeg dat ik iets in het groen wilde gaan doen. Na de middelbare school ben ik dan ook naar De Prinsentuin gegaan en heb daar de Mbo-opleiding Hovenier gedaan.
Daarna ben ik door gegaan naar de HAS in Den Bosch, een hele brede opleiding waarbij het vak architectuur me enorm aansprak. M’n minor heb ik dan ook in Engeland gedaan aan de Writtle University College, garden and landscape design, waar ik enorm veel heb geleerd, vooral op het gebied van plantenkennis en architectuur.
Hoe ben je erop gekomen om dit te gaan doen?
Nadat ik was afgestudeerd ben ik begonnen als projectleider bij de gemeente Woensdrecht. Die baan en werkomgeving lagen me niet, het liep stroef, ik zag niet snel resultaat van waar ik mee bezig was. Ik ben daar gestopt en ben een aantal maanden gaan reizen. Tijdens die reis door Hong Kong, Australië en Nieuw-Zeeland werd me duidelijk dat ik moest gaan doen wat ik ècht graag wilde doen: het ontwerp & aanleg van tuinen anders neerzetten dan tot nu toe werd gedaan.
Ik kwam thuis en ben een ondernemersplan gaan schrijven. De eerste jaren heb ik veel tijd gestoken in deelname aan business clubs in de regio. Een netwerk waarin ik mijn verhaal en mijn visie duidelijk neerzette. Dat leverde de eerste opdrachten op en daarna ging het eigenlijk heel snel.
Welke eigenschap komt je in dit werk van pas? En waarom?
Mijn creativiteit en energie komen van pas bij het ontwerpen en aanleggen van de tuinen. Leiderschap zet ik in binnen m’n eigen organisatie waarbij ik een goede sfeer en humor erg belangrijk vindt. Als hovenier is het fijn als je handig bent en belangrijk is dat je het werk ook ziet. Met dat laatste bedoel ik dat je op een werk bij de klant niet gaat staan wachten en duimendraaien. Er is altijd wel iets te doen.
Naar klanten en je projectmedewerkers toe moet je je sociaal en klantgericht kunnen opstellen. Je maakt het project tenslotte samen en de klant moet uiteindelijk tevreden zijn.
Wat is er lastig aan het beroep van hovenier/landschapsarchitect?
Planning blijft lastig in ons vak. Je bent afhankelijk van het weer, iets waar je geen invloed op hebt. Nu is het bijvoorbeeld ineens warm wat betekent dat je het plantseizoen naar voren moet halen. De werkzaamheden die al stonden gepland moeten ook doorgaan. Dat blijft een lastige.
Duidelijke communicatie naar elkaar en naar de klant toe is belangrijk maar blijkt toch soms lastig. De klant vooraf laten weten wat er gaat gebeuren in plaats van op de ochtend zelf bijvoorbeeld. Ik probeer daar echt op te letten dat dat gebeurt want het is voor de klant veel prettiger.
De leukste ervaring in je werk is:
Het leukste blijft wanneer de klant je na afloop een extraatje geeft. En dan gaat het niet over het cadeautje maar over de waardering. Mensen zijn blij met het werk dat je verricht hebt en laten daar hun waardering voor blijken. Dat blijft het allerleukste.
Een opdracht die me altijd zal bijblijven is een invalide mevrouw die de hele dag voor het raam zat en op haar voortuin uitkeek. Het team snapte dat en deed enorm z’n best. Die mevrouw was zo blij met haar tuin, dat gaf erg veel voldoening.
Wat is de meest passende opleiding om jouw beroep uit te oefenen?
Ik heb zelf de Mbo-opleiding op Prinsentuin voor uitvoeder–hovenier gedaan. Inmiddels heet deze opleiding bij Curio ‘Tuin, park en landschap’. Ik heb er destijds voor gekozen om verder te leren aan de HAS. Wil je hovenier worden dan kan je het beste de Mbo-opleiding volgen.
Waarbij je uiteindelijk toch pas echt leert hoe het eraan toe gaat als je gaat werken. Op school leer je niet hoe je een zwemvijver aanlegt en zuiver houdt. Dat heb ik, zoals veel andere dingen, mezelf ook pas eigen gemaakt op de projecten zelf. Door vakbeurzen te bezoeken blijf ik bij, daar zie ik wat de nieuwe trends en ontwikkelingen zijn.
Wat had je vooraf onderschat aan hovenier/landschapsarchitect zijn?
Eigenlijk niet zoveel. Als ik dan toch iets moet kiezen dan vond ik het onder de knie krijgen van de 3D ontwerpprogramma’s een lastige. Dat kostte in het begin veel tijd. Maar tegelijkertijd vond ik het wel heel leuk om te doen en te leren.
Datzelfde geldt voor het zware, fysieke werk; ik vind het leuk dus niet erg om te doen.
Wat adviseer jij mensen die als hovenier/landschapsarchitect willen gaan werken?
Doorloop de opleiding, bezoek veel tuinen en parken om te kijken wat de achterliggende gedachte van het ontwerp is, doe plantenkennis op zodat je niet alles in een boek moet gaan opzoeken.
De passie voor het groen en daar goed in te zijn is toch het belangrijkste.
Oh ja, en blijf vragen zodat je kan blijven leren.
